Viktor
Xara:
Oxumaq
üçün deyildir oxumalarım,
Səsimi
sunmaq üçün də deyildir,
Deyildir
bunlar.
Duyqu
dolu gitaramın bəstələdiyi kimi,
mən
o şeiri avazla oxuyuram.
Çünkü
gitarımın yer kürəsində çırpınan bir ürəyi vardır.
Quşlar
kimi uçar gitaramın səsi.
Axar
su kimi,
Qəhrəmanların
yorqun bədənlərini yuyar gitaramın səsi.
Mənim
şərqilərim öz amacını bulmuşdur.
Doğru, gitaram bir işçidir,
Yazın
bağrından yoğrulan səsi gözəl qoxu fışqırdar çevrəyə.
Mənim
gitaramı cinayətkar dövlət adamları sevməzlər.
Onlar güc və altun düşkünləridirlər.
Mənim
gitaram şərqiləri ilə
gələcəyi aydınlığa qovuşdurucaq olan,
işçilərin çağrılarıdır.
Gitaramın
ürəyi güclü olaraq çırpındığında
Ahəngləri anlamlı olur.
Bu
şərqiləri oxuyan kişi,
Fədakarcasına
qəhrəmanlıq edər.
Mənim
şeirim kimsəni mədh etməz.
Biganənin
ağlaması üçün şeir yazmıram.
Ölkəmin
uzaq bir bölgəsində,
unudulmuş
insanlar üçün şeir yazıram.
Yol
deyil, kiçik bir cığır olsa da şeirim,
Dərinliyinin
sonu yoxdur.
Mənim
şeirim hər şeyin başlanqıcı və sonudur.
Ərdəm
və fədakarlıqla doludur şeirim.
Hər
zaman canlı və hərəkətdə olan şeirim.
