GəvənGəvən və külək
“Hara belə tələsirsən?”
Küləkdən soruşdu gəvən.
“Bezdim yaşamaqdan bu tozlu çöldə,
çıxmaq istəməzmisin sən də səfərə?”
söylədi külək.
“Çox istərdim mən də səfərə çıxım uzaqlara
Ancaq nə yazıq ki, mıxlanmış yerə ayaqlarım yara.”
söylədi gəvən.
“Sən hara qoşursan böylə?
Lütfən, külək söylə!”
“Buranın dışında olursa hara,
Gedəcəm ora,
yalnız bu çöllükdən bəlkə canım qurtara”
dedi külək qaça—qaça.
Köksü səfər həsrəti ilə dolu gəvən
sanki içi yaxılarcasına söyləndi həmən:
“Yaxşı yolçuluqlar sənə arxadaş,
ancaq səni Tanrı ey yolçu yoldaş,
Bu qorxunc qumsal çöllükdən sağlıqla
qurtulduqdan sonra
Uzaqlardakı güllərə və yağmura
Çatdır mənim sevgilərimi, unutma!”
Şəfi Kədkəni
Çevirdi: G.G
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder