Xanəndə ilə söhbət
Oldum müğənnilə bir gecə həmdəmSirlər dünyasına dolmuşdu aləm
Söylədim sən ey dost, sayqın arxadaş
Məni feyzi-yab et sən yavaş-yavaş
Xanəndə heç bir saz qullanmayaraq
Diliylə şərqilər söylədi ancaq
Sözdən qüvvət alıb o asta-asta
Bilinməz sirləri edirdi ifşa
Sordum ki, bu feyzin qaynaği nədir
Ki zatında yoxdur ozgəlik, kibir
Dedi: ruhanidir gördüyün əsər
Orda nadanlıqdan yoxdur bir xəbər
Özgəyə meyl etmə dost sirrini sən
Özgədən eşitmə eşit özündən
Iradəsiz Neyə sir vermə aman
Versən, eyləyəcək rüsvayi— cahan
Dəflə də dərddaşlıq məsləhət deyil
Bir sillə dəyərsə ifşa edər bil
Çəngi məhrəm etmə iç dünyana sən
Hər yoldan ötənə danışar səndən
Udla dostluq etsən sir vermə saqın
Onda zəka yoxdur itirmiş ağlın
Gizlət sirlərini Tənburdan hər an
Yoxsa eylər səni rüsvayi— cahan
Qanuna sirrini saqin vermə gil
Sirrini faş eylər o, sirdaş deyil
Bu firqəylə görüş haramdır, nədən?
Çünkü sir saxlamaz olmuşlar həmən
Qəza və qədərdən deyilsən agah
Ki necə bir tutruq ərz etmiş ol şah
Tutruqluq sənəti bir istedaddır
Əminlik, əmanət bir yaxşı addır
Cəmadat məhrumdur bu istedaddan
O üzdən bu yüklə yüklənmiş insan
Qoruyub bu sirri naməhrəmlərdən
Onu sahibinə verməlisən sən
Cəmadata etmə içini aşkar
Qəza işlərindən uzaq dur, zinhar!
Sözün hikmətindən qafil olma gil
Söz insan cismində can kimidir bil
Hikmət ərənləri demişlər böylə
Dirilik və ölüm fərqlənir sözlə
Dünyada insandan yalnız qalır ad
Danış ki, yaşamın olmasın bərbad
Ancaq öylə danış sözlər söylə sən
Sonradan utanma xəcalətindən
Öylə qıl sözlərin hər zaman müdam
Həyat qanunu tək eyləsin davam
Batin sirlərini vermə kimsəyə
Zahir əhlinə sən zahirdən söylə
Müğənni, sən qəbul əhlinə varsan
Sözlə və avazla könüllər sarsan
Özgələr vəsfindən çəkin bir təhər
Mənim əhvalımı şərh et müxtəsər
Füzuli sayaqı oturmuşam lal
Izhara sığmayır bu əhval, bu hal
Xoş ol kəs ki, mənə rastlandığım an
Təqvadan danışsın, deyil şarabdan
Şarab vəsfi mənə düşməz o üzdən
Bəllidir şarabın halı əzeldən
Çevirdi: Güntay
1999- Bakı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder